Balen...

Begon er net echt zin in te krijgen, in het fotobloggen. Is het opeens zo'n dag die je vooral snel wilt vergeten. De sterren moeten wel heel erg verkeerd staan, net als toen in Jordanie. Dit is in Dana NP, een prachtige nacht met de volle maan, maar oh wat een rot nacht.... Maar om mijn vader te citeren: De zon zal altijd weer gaan schijnen :-)

Hoe dan ook, de dramadag van vandaag: Zet 's morgens laptop aan...het scherm blijft donkerder dan de donkerste nacht. Heel in de verte is er nog iets van IJsland -mijn desktopplaatje- te herkennen, maar verder... Ingeleverd bij compuwinkel die hopen hem binnen drie weken - drie weken! zucht, drie weken dus! - te hebben gerepareerd.

Daar gaat mijn muziek, mijn foto's, mijn e-mail, mijn contact met de buiten wereld, mijn leven, mijn alles ;-) Goed moment om eindelijk ook die andere kapotte computer, beetje in onbruik gebraakt door de concurrentie met het schootmodel, weg te brengen. Stap in auto, wil auto starten. Niets. Helemaal , niets. Niet het vertrouwde gepruttel van de motor, maar stilte. Dombo, lampen aan laten staan. Was ik al een beetje uit evenwicht, nu komen de tranen. Het gaat vandaag nooit meer goed komen.

Wegenwacht bellen. Die weet zelfs mijn ingedeukte motorkap (ongelukje...) open te krijgen, tot mijn grote opluchting. En ja hoor, om niets gewanhoopt. Driekwartier later rijden mijn wagentje en ik enthousiast weg. Half uurtje rijden, is de opdracht, om accu op te laden. Toch jammer als je eigenlijk alleen naar de compuwinkel op mini-afstand wil...

Na rondje stad, je moet toch wat, bij de winkel. Die vervangen braaf mijn voeding, want volgens alle experts in mijn omgeving zou het daar aan liggen. Eh, niet dus... Ook moederbord, of hoe die dingen ook heten, is kaduk. Gevaarte gaat in de Ikea-tas kapot weer naar huis. Ben thuis geheel en al computerloos. Snik.

Even naar werk, om mailtjes te lezen en laatste voorbereidingen te treffen voor werkreisje naar Duitsland. Mmmm, als die reis erheen maar goed gaat. Als ik vrijdag weer thuis kom, niet de vertouwde druk op de knop om te lezen en te lezen. Nee, dan heb ik alle tijd om te bedenken hoe het nu verder moet, met mij en mijn computers....