Kleine grote baas

Hij heerst als een ware generaal over zijn dorp: De kleine grote baas van Bac Ha. Vanaf het middenplein houdt hij al zijn zaakjes met argusogen in de gaten. Niets ontsnapt aan zijn aandacht. Het kleine mannetje in het te ruime pak met daaronder ondanks de modder glanzende schoenen, is de eigenaar van bijna elk hotel en restaurant in het bergdorp. Hij heeft aandacht voor iedere toerist, die in het weekeinde in massa's de kleurrijke markt bezoeken.

Ik denk slim te zijn, door op verschillende plaatsen de prijs voor een wandeling langs de dorpjes van de Flower Hmong en Tay te vragen. Als in het grote hotel echter exact dezelfde plattegrond boven tafel komt als kort daarvoor in het cafe aan de overkant, begint het mij te dagen. Hier zijn prijsafspraken gemaakt. Hier treedt geen mededingingsautoriteit op tegen het monopolie van de kleine grote baas, die mij persoonlijk helpt. Alle excursies komen uit dezelfde hand.

Hij lacht als ik een grapje over zijn macht maak. Zoekt mij later steeds op, om te vragen of alles goed is. Mijn wandeling (uitstekend) en het eten (heerlijk). Een dag later, als ik in zijn busje naar Sapa stap, geeft hij mij een schouderklopje ter afscheid. 'Good girl', zegt hij.

Ik was blijkbaar een goede klant. Heb een mooie bijdrage geleverd aan zijn kleine koninkrijkje.