Vliegen met voetjes in de lucht

Join his entourage, give him a foot massage
Andrew Bird - Banking on a myth

Ik heb steunzolen. Of beter: Martelzolen. De werking is simpel: Pijnig de voeten, zodat de orginele pijn wordt vergeten. Dus dag hielspoor, welkom zeurende pijn in mijn tenen, voetbal, voetheuvel en alle andere onderdelen. Pijn, die mij in het oververhitte Rotown afleidde van Andrew Bird. Een paar nummers was ik niet bevangen door het prachtige fluitwerk, vioolspel of de warme zangstem van de extreem muzikale Amerikaan. Ik was slechts bevangen door een gedachte: Mag ik net als mr. Bird mijn schoenen uittrappen? Ajb?

De muziekkunstenaar trapte namelijk direct na de eerste accoorden zijn schoenen uit. Met zijn in streepsokken gestoken voeten bediende hij de pedalen, om ware kunstwerkjes van geluid op te bouwen. Een fluitpartijtje hier, een vioolgeluidje daar, geklap links, stem rechts. Steen voor steen werden de liedjes opgebouwd, afgebroken en weer opgebouwd. Met humor, met theater, met ingetogenheid. Met onbegrijpelijke, maar tegelijkertijd intrigerend veelzeggende teksten.

Ik zocht halverwege een plekje bij de muur. Met mijn voetjes in de lucht vloog ik mee met de vreemde, kleurrijke vogel.

Concert: Andrew Bird (met Dosh) - 22 mei - Rotown
Foto: Marc Nolte van Rotown.nl, omdat hij zo goed bij de avond past.