Thuis

Oh my god, I can't believe it
I've never been this far away from home
Kaiser Chiefs - Oh my God

San Diego. Zittend op de pier, kijkend naar de ondergaande zon met een zak cheese puffs en twee vriendinnen binnen handbereik. Nooit was ik verder van huis - meer dan 9000 km. Maar tegelijkertijd was ik ook thuis. Het is meer dan tien jaar geleden, maar nog kan ik de verkoelende zeebries voor de geest halen. En het zachte geklots van water. Zo welkom na de vele dagen in oververhitte steden in het midden van de zoutvlakte (Salt Lake City) en de woestijn (Las Vegas).

Het toont hoe thuis niets te maken heeft met die plek tussen vier muren, maar alles met een gevoel diep van binnen. Een gevoel van rust. Van blij zijn met waar je bent. Een gevoel dat overal op kan duiken. Zoals vorig jaar, in de auto. Scheurend over de snelweg. Het heerlijke mantra van de Kaiser Chiefs op de radio. Een mantra dat zich in mijn hoofd nestelde.

Dinsdag eindigden de Kaiser Chiefs hun show in Paradiso met 'Oh my God'. Minutenlang meebrullen tot ik schor was. Na alle ingetogen stille singer-songwriters eindelijk weer eens nummer na nummer ongestoord een feestje bouwen. Heerlijk bevrijdend. Ik was blij met waar ik was.

Foto: Gevonden in de gekrochten van mijn harde schijf.
Concert: Kaiser Chiefs in Paradiso 29 mei 2007