Kleine Kraaien

And one of the million lies she said
Is 'All of the things you love are dead'
But I’ve seen what she thinks is love
And it leaves me laughing so we’ll still come around
Counting Crows - Come Around

Ooit -elf jaar geleden- zag ik ze in Vredenburg. Maar toen stond ik achterin, moest mijn zus kotsen en lag Adam langer stoned onder de vleugel dan dat hij ervoor zat. Toen de liefde jaren later weer opbloeide, zag ik ze alleen in het groot met gepaste afstand tussen mij en de mannen.

Maar gisteren zag ik mijn kraaien in het klein, in Parijs waar ze ook klein zijn. Opeens beleefde ik Counting Crows meer als band dan als one man show. Ik zag Millard jumpen, Jim vol concentratie subtiel slaan, Dave pielen met zijn gitaar, Immy met het publiek bezweren en Dan zijn momenten kiezen. En ik zag hoe Adam op laatste moment setlist wijzigde, hoe hij tijdens het opgaan iedereen de vuist gaf en hoe de druppels zweet bij Colorblind uit zijn gebalde vuist vielen...

Dat zijn de details die van mijn elfde keer kraaien een herinnering maakten om nooit te vergeten en die mij bijna het baggergeluid deden vergeten. Bijna. Uiteindelijk nam ik toch maar weer meer afstand, voor een beter geluid en voor emotionele rust. Twee uur Adam is net zo effectief als uurtje op de bank bij de therapeut. Gelukkig met een duw in de rug in de goede richting. Na Good Time, Anna Begins, AIL, You can't count on me en Hard Candy kwam gelukkig Come Around.

Het waren kleine kraaien, met wel met de hoofdletter K.