Afgezet. En nog wel drie keer in enen. Een keer letterlijk, twee keer figuurlijk. Of toch eigenlijk ook letterlijk, maar dan met die andere nare betekenis. In Bangkok was ik ze nog te slim af, de nepperds. Natuurlijk was het royale paleis niet dicht voor het gebed. Ja, er werd meer dan een uur lang in monotone toon gebeden, maar het was slechts het achtergrondgeluid voor de toeristen die met open mond naar alle weelde staarden.
Maar dan kom ik in Hanoi en is het een ander verhaal. Ook nu ken ik alle trucs uit de reisgids. Braaf stap ik dus in de officiele 'Airport bus'. In Hanoi stapt een mannetje in. ,,Ik ben de tweede chauffeur,'' stelt hij zich voor. Naar welke hotels we willen, dan worden we voor de deur afgezet. Dat klopt met wat de reisgids zegt, dus alles lijkt ok. Langzaam stroomt het busje leeg. Ik en twee Amerikanen zijn de laatste stop. Zo is het plan.
Maar dan komt oom agent voorbij, die de sleutel uit het contact trekt want het busje staat op de foute plek geparkeerd. Chauffeur nummer twee valt in een tirade uit over fucking police dit, en fucking police dat. Het duurt en het duurt. Nee, we moeten niet uitstappen. Het komt echt goed. Hij brengt ons naar het hostel.
Dan zijn we er. Denken we. Nog voor we uitstappen worden we aangevallen. Het Hanoi Backpackers Hostel is vol, zo is de mededeling. Het is een van de trucs uit de reisgids. Daar trappen we niet in. Maar een blik op de straatnaambordjes in het donkere, donkere Hanoi leert ons dat we ver, ver weg zijn afgezet. Letterlijk en figuurlijk! Weet niet of ze sjacherijnig waren en wij simpelweg ongeluk hadden, of dat het toch de standaardtruc is. Een kamergenootje werd wel netjes voor de deur neergezet...
Het is een forse, maar gezellige wandeling door een stad waar de straatlantaarns uitfloepen. Blij met mijn gezelschap eindigen we eindelijk toch op de plaats van bestemming. Ik eindig in een mooie kamer met aardige mede-slapers. En de Amerikanen? Die lopen bezweet verder...op zoek naar een double room.
De prijs voor dit grapje? Daar is de dubbele afzetting. Ik probeerde in de Vietnamese dong betalen want veel goedkoper. Ik betaal de 15.000 dong (0,70 cent) met een briefje van 100.000 dong. De betaalautomaat had niet kleiner. De chauffeur ook niet. Dus krijg ik drie dollar terug. En ben ik uiteindelijk dus veel te duur uit.
Ik heb het ware Vietnamgevoel in een paar uur direct te pakken :-)
22-10-2008
Afgezet
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
8 opmerkingen:
Ako! In gedachten reis ik met je mee. Als ik je eerste avonturen lees, begint het weer helemaal te kriebelen. Ik wil ook!!
Dit gaat je nog veel geld kosten ;-) Wel zorgen dat je zsm je grote geld stukslaat, het liefst in een fatsoenlijk hotel. Enne, hoe'st weer?
Het is hier net een groot warm stoombad. Gelukkig klopt de voorspelling van de Vietnamezen van alleen maar regen niet en warmt de zon het nog extra op. Gelukkig hoef ik niet te zeulen met de superdikke lonely planet van heet azië (geleend van stijn maar thuis gelaten) zoals al mijn hostelgenoten. Ik maak maar een kleine reis!
Leuk dat ik met je kan meelezen!
Keep blogging.. ik hou het Rotterdamse intussen in de gaten :)
Patrick91
Hoi Adrianne, ik heb je helemaal geen fijne reis meer gewenst! Via Claudia kreeg ik je blogadres, dus dan doe ik het maar even zo. Klinkt erg spannend wat je meemaakt. Fijne tijd nog! Groetjes, je collega Deborah
Lieve Zus,
Gelukkig heb je geld genoeg haha....mooie foto's nu lekker genieten en veel beleven....!!!!!
x je zus
hoi a3 ja mama vind het knap dat je zo snel alles door hebt, maar je hebt weer iemand rijk gemaakt. Die zal blij geweest zijn en kan z'n kindjes wat extra geven. Dankzij Mariella kunnen wij het in Brixen al lezen. Veel succes verder, pas op voor de afleggers en geniet van alles. Hier alles ok vandaag toch droog en naar Krichberg geweest. Wel frisser 9 gr, morgen weer 15 met zon. Dus we hebben geluk. bye ans en leen
Zus,
Nog bedankt voor de potten en panen!!! Wanneer kom je eten?? :-)
Een reactie posten