Waar

Waar ben je geweest?
Waar ga je heen?
Waar kom je vandaan?

Ik was het snel moe, in de eerste dagen. Het standaardverloop van het standaardgesprek in Vietnam. Oppervlakkig gebabbel over de dagen ervoor (waar ben je geweest?) en de dagen erna (waar ga je heen?). Dezelfde woorden, slechts uitgewisseld met andere gezichten.

Maar na een week is het reizen mijn wereld geworden. Nederland is ver weg, in mijn leven, in mijn gedachten, in mijn gesprekken. Waar ik gisteren vandaan kwam en waar ik morgen heen ga, is wie ik ben. Dat zit in mijn hoofd, in mijn hart, dat wil ik delen. Daar ben ik mee bezig.

Als alleen-reiziger ben ik blij dat ik mijn avonturen kan vertellen aan mensen die mij begrijpen. Blij dat ik mijn ergernissen kan spuien en mijn hoogtepunten opnieuw kan beleven. En ik ben blij met de verhalen waar ik van kan leren, op verschillende manieren.

Ik ben niet teleurgesteld als het gesprek niet verder voert. Maar wel gelukkig als het onverwacht klikt, als een gezicht iets vertrouwds krijgt, als ik vrienden voor even maak. En dan komen nieuwe W's aan de orde, met als belangrijkste het 'waarom'. Het waarom van het reizen. Een vraag die deuren opent.

De antwoorden zijn steeds nieuw. De stralende Amerikanen in de Halong Bay zijn op huwelijksreis, de nadenkende Duitser is niet ingeloot voor zijn studie, de Canadees doet onderzoek naar herdenkingsmonumenten en vele, vele reizenden hebben baan en huis opgezegd (vaak na een persoonlijke crisisje) als een vlucht of om zichzelf te ontdekken.

Beetje bij beetje doe ik dat laatste door de gesprekken ook. Al zijn de waar-vragen makkelijker te beantwoorden dan die ene waarom-vraag.

Waarom reis ik? Is het een vlucht of is het een ontdekkingsreis?