Rotterdam Wintersun, a set on Flickr.
Als tijd en geld ontbreken om op reis te gaan, speel ik maar toerist in eigen stad. Eerst ellelange rij voor rondleiding in De Rotterdam volgende week. Mooie reden om op deze grauwe dag tóch fiets naar Zuid te pakken. En wat voor beloning kreeg ik daarvoor! Bekeek in Fotomuseum op de valreep tentoonstelling van Kadir Lohuizen over de PanAm, PanAmerican Highway. En reisde zo door zijn foto's toch de wereld over... Om daarna op de Erasmusbrug en 24ste verdieping van toren ErasmusMC -open vanwege opendag- de genieten van het wereldse uitzicht over mijn eigen stad! Gloeiend in prachtige winterzon.
12-01-2014
02-01-2014
Mislukte lijstjes...
Goodbye cruel world, hello sunshine
These towers of sorrow must crumble to ruin
Ethan Johns - Hello sunshine
Te weinig cd's geluisterd om top 10-album-lijstjes te maken. En last.fm biedt ook slechts half beeld van mijn favoriete artiesten van 2013, omdat mijn mp3-speler niet meetelt. Mijn mp3-speler waar Ethan Johns bijna op repeat stond sinds z'n optreden op Motel Mozaique in de Paradijskerk. Maar omdat iets nog altijd beter is dan niets.
Mijn tien best beluisterde artiesten op de computer. Vooral artiesten op wiens muziek ik lekker kan werken. Maar ook mijn favoriete cd's van 2013 staan er tussen: Revere, Local Natives, Everything Everything, Radical Face, Ethan Johns.
Opvallend: Alleen mannen in top 10.
| 1 | ||||
| 2 | ||||
| 3 | ||||
| 4 | ||||
| 5 | ||||
| 6 | ||||
| 7 | ||||
| 8 | ||||
| 9 | ||||
| 10 |
01-01-2014
Méér 2014
It's been a long december
and there's reason to believe
maybe this year will be better than the last
Counting Crows - Long December
Het is de magie van het nieuwe jaar. Dat eeuwige idee van een frisse start op 1 januari. Het gevoel dat alles dat eerst niet lukte, nu wel zal lukken. Dat alles anders/nog beter zal zijn.
Méér is mijn sleutelwoord. Méér boeken lezen, méér sporten, méér gezond koken, méér uitstapjes, méér opruimen. Alsof de dagen in 2014 langer zijn dan die in 2013. Alsof ik meer tijd zal hebben voor alle broodnodige klusjes en voor meer vertier.
Conclusie: ik moet méér tijd vrijmaken om iets te doen voor mijzelf.
Het begin is goed. Al doende groeit op deze nieuwjaarsdag het aantal mooie plannen, terwijl ik mooie muziek luister.
Ik heb zelfs mijn eerste klusje geklaard: Het opschonen van mijn plattegronden/folders/wandel- en fietsroutekastje. Met plattegronden uit de tijd voor de TomTom en GoogleMaps, die verdwalen nagenoeg onmogelijk maakten. De kaarten brachten herinneringen boven aan vroegere woonplaatsen en vroegere reizen. Maar bovenal de wens om méér te reizen en meer te ontdekken door in eigen buurt (nog) vaker vakantie te vieren.
Méér mooie plannen dus. Ook voor jou in 2014!
P.S. Dat mijn vorige blogs van maanden geleden dezelfde teneur hadden zonder vervolg is slechts toeval. Dit jaar ga ik écht mijn blog bijhouden. #mooiplan2014
25-02-2013
Goede Bedoelingen Aankopen
Cillit BANG Power Cleaner Vuil & Kalk laat alle oppervlakken weer stralen als nieuw en zorgt voor een frisse, schone geur in het hele huis. Op die manier wordt schoonmaken weer een feest - iedere dag opnieuw, overal in huis!
Onlangs was ik bij de Kruidvat voor treinkaartjes, want ik wil vaker vakantie vieren in eigen land. De schappen vol aanbiedingen staarden mij aan. Voor ik het wist had ik mijn mandje volgeladen met spuitflessen. Glassex voor de snelle schoonmaakbeurt, maar ook een goedje voor de badkamer, voor de keuken en voor alle andere lastige karweitjes die ik nooit doe.
Ik loop de winkel uit met mijn een tas vol Goede Bedoelingen Aankopen. De treinkaartjes hang ik in het zicht, de schoonmaakspullen verdwijnen in de schoonmaakkast die volgepropt staat met nog veel meer GBA's. Eentje voor vetvlekken, een ander voor grondige reiniging van de laminaatvloer en de volgende voor het schoonmaken van voegen. Ongebruikt.
Vandaag komt de aangekoekte-aangebrande-spray echter opeens als geroepen. Zie je wel! Na een ongelukje met een hittepitding dat te lang rondjes draait, moet ik écht mijn magnetron schoonmaken. Net als mijn oven, waar een tijdje geleden bakpapier vlam vatte. (Hoe deed ik dat? Ik vergat braadslee uit oven te halen bij voorverwarmen en papier zat tegen verwarmingselement aan).
Dus spuit ik en schrob ik tot de braadslee glimt én mijn oventhermometer vol water staat.
Nu kan ik het bakken van pizza's, taarten, koekjes, quiches, soufflés, cupcakes en ovenschotels op mijn lijstje zetten.
Origami
Ze lijken zich wel te vermenigvuldigen, de plastic tasjes in mijn wasmachinehok. Mijn twee opbergers stromen over en overal zwerven exemplaren door het huis. Dus staat vandaag heel onschuldig 'plastic tassen opruimen' op de zondagse opruimlijst.
Zo onschuldig blijkt het echter niet. Want wat blijkt: Zelfs aan plastic tasjes ben ik gehecht. Dat ik graag spullen bewaar waaraan herinneringen kleven, dat weet ik. Maar dat het zo erg is...
Stoer gooi ik de plastic tas van de winkel waar ik mijn Antarctica-warme-kleren kocht op de stapel 'prullenbak' want hij geeft zwart af. Mijn plastic tasje uit Peru met groene ballen volgt, want te klein om écht nuttig te zijn. Ik besluit de truc van het foto´s maken en dan weggooien te gebruiken. Wat blijkt, er zijn medestanders op twitter. Ik sta niet alleen in deze zware tijden.
,,Herkenbare kwestie #vakantieplastictasjesnietweggooien.'' ,,Haha jij bent net zo erg als ik. Blij dat ik niet de enige ben.''
Tot blijkt dat mijn vuilniszakkentasjestas uitpuilt. Die knispertasjes vouw ik dan maar even klein. Maar voor ik het weet heb ik de smaak te pakken én draai volledig door. Het ene na het andere kleine driehoekige pakketje verdwijnt in mijn opberger.
En echt, voor dat ene Peruaanse tasje is nu opeens ook plek. Natuurlijk omdat ik hem ook heus nog eens gebruiken, zo maak ik mijzelf wijs. Reisde ik er niet maandenlang mee in mijn rugzak? Juist!
De afgekeurde tassen gaan trouwens naar de tassenbol in de Jumbo, voor een tweede leven. De kapotte en mini-exemplaren naar de vuilnis.
24-02-2013
Nieuw leven
This is a list of what I should have been
But I'm not.
This is a list of the things that I should have seen,
But I'm not seeing.
Cowboys - Counting Crows
Hup, wakker worden blog! Jaja, ik ben in diepe, diepe blogslaap. Zelfs een reis van een half jaar door Zuid-Amerika schudde mijn blog (4duckie2travel.blogspot.nl) niet wakker.
Maar nu is het tijd voor kleine en grote projecten, die een stok achter de deur nodig hebben. Mijn blog, dat moet die stok achter de deur zijn. De plek die pijnlijk duidelijk maakt als ik niets doe. En de plek om succesjes vast te leggen, voor later, als ik groot ben.
Inspiratiebron zijn mijn tweets als #wanhopigehuisvrouw. En het boek To Do-list van Mike Gayle. Maar cynisch genoeg staat het uitlezen nog op datzelfde To Do-lijstje. Voorlopig modder ik dus maar wat aan, met mini-lijstjes op schrift en grote lijsten in mijn hoofd. Niet alleen met alles wat moet, maar ook alles wat ik graag wil. Lange lijsten dus.
Hup, tijd om eens wat lijstje af te vinken!
P.S. Ja, die tekst van Counting Crows gebruikte ik al eerder op dit blog. Maar beter nog eens falen in het afwerken van lijstjes dan helemaal niet meer proberen!
17-12-2009
Move on Johan
Everybody knows this is your finest hour
A shooting star, that's what you are, this is your time
It's the final dance
Now this could be the moment you were waiting for
Take your chance, don't let it slip away now
You're almost there, you step into the light
Everybody knows - Johan
Veelzeggend scene tijdens allerlaatste concert van Johan in Rotterdam.
Man in publiek: Suffer baby!
(liedje)
Man in publiek: Suffer baby!
(cover)
Man in publiek steekt bordje op: Suffer baby!
(liedje)
Man in publiek: Suffer baby!
Jacob de Greeuw (zanger): Stop maar. Suffer baby spelen we niet vanavond.
Man in publiek: Je had het beloofd
Jacob: Wat?
Man in publiek: Je had in Rotown beloofd dat je volgende keer in Rotterdam Suffer baby zou spelen.
Jacob: Oh ja. Maar ja, we kunnen 'm niet eens spelen. Dus dat gaat niet lukken. De volgende keer.
Maarten Kooijman (gitarist): Net zo makkelijk.
Johan is geen allemansvriend. De mannen doen niet hun best vrienden te maken met het publiek. Nooit. Ze spelen hun liedjes zoals het hoort en dat is het. Niet meer, niet minder. Fijne liedjes.
Ik ben een late leerling. Zag ze de eerste op Lowlands, met de briljante clip van Oceans op een groot scherm. En keek verbaasd naar de afstandelijkheid van de mannen. Daarna zag ik ze in Rotown, op het Zomerterras, tijdens The Great Wide Open en nu in Watt. Het was niet het beste wat ik van ze zag. In het kleine Rotown waren ze dichterbij, letterlijk en figuurlijk. Nu meer afstandelijk.
And when the day is done and everybody's gone
There's still a ghost inside your head that's haunting you
And when the day is done, you're not the only one
Who's hanging on to something that is lost and gone for good
What's the matter with you, would you come down ..
Let it go if you wanna feel better
(Jacob de Greeuw: Kennen jullie de tekst eigenlijk wel?)
Day is gone - Johan
Het was geen groots afscheid in Watt. Het was een ingetogen afscheid passend bij de band en bij de dwarrelende sneeuwvlokken buiten. Later deze week in Paradiso zal het wel anders zijn, maar het was een concert zonder extra emotie. Het maakte het afscheid makkelijker. Zoals altijd deed het optreden bovenal naar de cd's met die prachtige liedjes verlangen. En die cd's die blijven.
Net zo makkelijk.
You know this day won't last forever
Move on and you'll forget
Tomorrow's packed with new endeavors
Get on with life she said
You know - Johan
Concert: Johan (afscheid) 17-12-2009 @Watt
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
